Columns over de Tour de France (3/10)

Etappe 1: De kopstoot van Cavendish
Het razende peloton gaat onder de rode vod, de treintjes zijn klaar, de meeste dan, en ook Cavendish is klaar. Dit is het moment om te winnen voor Cav, de Gele trui in eigen land én finishen in de geboorteplaats van je moeder, zo'n kans krijg je maar eenmaal in je leven, en Cavendish weet dat. De sprint nadert, nog 300 meter, en hij heeft geen gaatje om te sprinten, nu of nooit, en hij gooit zijn hoofd tegen dat van Gerrans. En dan. Ze liggen op de grond. Geen geel, einde tour. Én terecht, eigen schuld, dikke bult, al is deze bult wel erg dik...

Etappe 5: LARS BOOM
Precies die dag, negen juli, was er een etappe beslist met een milimetersprint, tussen Onze Weening en Klöden de laatste Nederlandse overwinning. En vandaag, negen jaar later weer een Nederlandse zege, en wat voor een! Geen milimetersprint, gewoon puur op kracht, met modder op de gezicht, 15 kilometer kasseien stroken alles geven, en dan solo over de finish. Een fantastische overwinning die we nooit, écht nooit, meer zullen vergeten. Lars Boom, je bent een held!

Etappe 9: De gele trui van Gallopin
Er sprong die dag een grote groep weg, rond de 20 renners. Van die renners loste er veel maar kwamen ook weer bij, kortom chaos. Uiteindelijk ging Der Panzerwagen samen met De Marchi op avontuur en kregen een gat op de achtervolgende groep, met toen nog een gewone goede Fransman, Tony Gallopin. Uiteindelijk won T. Martin nog solo, maar voor de Fransen was er iets veel belangrijkers, de gele trui op de schouders van een Fransman, wat vanaf toen een held was, Tony Gallopin. Wanneer hij vervolgens ook nog een rit wint is het helemaal geweldig. Tony Gallopin, de tour was al geweldig voor de Fransen (Bardet, Péraud en Pinot) maar door jou prestaties is de kers op de taart met le Maillot Jaune!