Sir Bradley Wiggins heeft vandaag zijn laatste koers gereden van zijn wegcarrière, hij zal zich vanaf nu richten op het baanwielrennen in Rio 2016. Wiggins is in al die tijd gegroeid tot misschien wel de grootste Britse wielrenner. Hij is namelijk winnaar van onder andere de Tour de France 2012 en werd in hetzelfde jaar Olympisch kampioen. Ook werd hij in 2014 wereldkampioen tijdirjden. Ik blik in dit bericht terug op de hele loopbaan van Wiggins op de weg.
Francais des Jeux
Bradley Wiggins begon zijn carrière bij Francaise Des Jeux. Wiggins was toen 22 jaar. Zijn eerste koers was Tour of Qatar, hij werd vierde in het jongerenklassement. Datzelfde jaar werd hij ook zestiende in de tijdrit van de ronde van België. In 2003 reed Wiggins zijn eerste Pro Tour wedstrijd, Parijs-Nice. In hetzelfde jaar maakte hij ook zijn debuut in Milaan-Sanremo (98ste plaats) en Parijs-Roubaix (niet gefinisht). Ook maakte de Brit zijn debuut in een grote ronde, de Giro D'italia. in het opvolgende jaar reed hij wederom Roubaix niet uit. Na een vijftiende plaats in de tijdrit van de Ronde van Zwitserland ging Wiggins rijden voor Crédit Agricole. Hij eindigde dit seizoen in de Ronde van Groot-Brittanië (74ste).
Crédit Agricole
In 2005 won Wiggins zijn eerste rit, hij won de tijdrit van Circuit de Lorraine Professionnels, zijn eerste overwinning in het profpeloton. Wiggins reed dat jaar voor het eerst het wereldkampioenschap tijdrijden bij de elite, hij eindigde op een zevende plaats.
Cofidis
In 2006 reed Wiggins voor de Franse ploeg Cofidis. Hij reed voor het eerst Parijs-Roubaix uit, hij werd 49ste. In dat jaar reed hij voor het eerst de Tour de France, zonder ergens op te vallen.In 2007 won Wiggins twee prologen, eentje in de vierdaagse van Duinkerke en eentje in de Dauphiné. Hij reed in de Tour de France twee top vijf plaatsen, een in de proloog en een in de individuele tijdrit. Hij eindigde dit seizoen met een tiende plaats op het wereldkampioenschap tijdrijden.
Team Columbia
Wiggins vervolgde zijn carrière bij Team Columbia in 2008. Wiggins reed dit jaar de Giro D'italia in plaats van de Tour. Hij reed podium in de proloog (derde) en werd in de laatste etappe, een tijdrit, vierde. Verder reed Wiggins in dat seizoen alleen nog de ronde van Groot-Brittanië.
Team-Garmin Slipstream
Na een minder seizoen vertrok Wiggins bij Team Columbia en ging rijden bij Garmin. Hij won gelijk zijn eerste rit voor zijn nieuwe ploeg, hij won de proloog van Tour of Qatar.Dat jaar reed hij erg sterk en werd tweede in de proloog van Parijs-Nice. Vervolgens won Wiggins zijn eerste rit in lijn, dat was de vierde etappe van de Driedaagse de Panne-Koksijde. Hij werd vervolgens 25ste in Parijs-Roubaix. In dit jaar begon hij écht goed te rijden en reed de podiumplaatsen aaneen in tijdritten. Hij werd twee keer tweede in de Giro en derde in de proloog van de Tour de France. Hij won dat jaar als afsluiter ook nog de Herald Sun Tour.
Team SKY
Na een goed seizoen ging hij rijden bij de ploeg die hij niet meer zal verlaten. Hij was inmiddels 30 jaar en nog steeds erg goed. Hij won namelijk de eerste rit van de Tour of Qatar. Ook droeg hij de roze trui door de proloog van de Giro D'italia te winnen. In de tour reed hij ook nog top tien in de tijdrit.
Wiggins werd in 2010 ook nog Brits kampioen tijdrijden. In 2011 liet hij zien dat hij ook erg goed klassementen kon rijden. Hij werd namelijk derde in Parijs-Nice en won de Dauphiné. Als klap op de vuurpijl werd hij derde in de Vuelta. Als dat allemaal nog niet genoeg was werd hij ook nog tweede op het wereldkampioenschap tijdrijden.
2012 was hét jaar voor Bradley Wiggins. In dat jaar won hij de Tour de France. Maar dat was niet het enige was Wiggins dat jaar won. Hij won ook nog Parijs-Nice en de Ronde van Romandië. In dat jaar won hij ook de Olympische tijdrit in eigen land.
In 2013 leek het dat het afgelopen was met Wiggins. Hij zou klassement moeten rijden in de Giro D'italia maar reed hem niet eens uit. In het wereldkampioenschap werd hij nog wel tweede. In 2014 bloeide hij weer op en reed podium in de tijdrit van de Tirreno-Adriatico. Hij werd dat jaar ook nog negende in Parijs-Roubaix, zijn favoriete koers. Het was op dat moment duidelijk voor Wiggins. Hij zou nog twee doelen hebben, Wereldkampioen tijdrijden worden en Parijs-Roubaix winnen. Dat eerste slaagde hij glansrijk in.
Zijn laatste jaar op de weg had hij maar een doel, winnaar in Parijs-Roubaix. Hij begon dat seizoen in tour of Qatar en toonde daar voor het eerst zijn wereldkampioenstrui. Vervolgens reed hij Parijs-Nice en Gent-Wevelgem, beide stapte hij eerder af. In driedaagse de Panne-Koksijde won hij de tijdrit maar in de Ronde van Vlaanderen was hij nergens te bekennen.
Op 12 April was dan eindelijk dé wedstrijd voor Sir Bradley Wiggins. Hij heeft er jaren voor getraind om hier te kunnen winnen. Lang was hij nergens te vinden maar 30 kilometer voor het eind had hij nog wel een aanval in huis. Dat werd uiteindelijk de laatste aanval van Wiggins, hij eindigde op een achttiende plaats. Bradley Wiggins, misschien een aparte man met grote bakkebaarden, een van de grootste Britse coureurs, bedankt!
In 2013 leek het dat het afgelopen was met Wiggins. Hij zou klassement moeten rijden in de Giro D'italia maar reed hem niet eens uit. In het wereldkampioenschap werd hij nog wel tweede. In 2014 bloeide hij weer op en reed podium in de tijdrit van de Tirreno-Adriatico. Hij werd dat jaar ook nog negende in Parijs-Roubaix, zijn favoriete koers. Het was op dat moment duidelijk voor Wiggins. Hij zou nog twee doelen hebben, Wereldkampioen tijdrijden worden en Parijs-Roubaix winnen. Dat eerste slaagde hij glansrijk in.
Zijn laatste jaar op de weg had hij maar een doel, winnaar in Parijs-Roubaix. Hij begon dat seizoen in tour of Qatar en toonde daar voor het eerst zijn wereldkampioenstrui. Vervolgens reed hij Parijs-Nice en Gent-Wevelgem, beide stapte hij eerder af. In driedaagse de Panne-Koksijde won hij de tijdrit maar in de Ronde van Vlaanderen was hij nergens te bekennen.
Op 12 April was dan eindelijk dé wedstrijd voor Sir Bradley Wiggins. Hij heeft er jaren voor getraind om hier te kunnen winnen. Lang was hij nergens te vinden maar 30 kilometer voor het eind had hij nog wel een aanval in huis. Dat werd uiteindelijk de laatste aanval van Wiggins, hij eindigde op een achttiende plaats. Bradley Wiggins, misschien een aparte man met grote bakkebaarden, een van de grootste Britse coureurs, bedankt!
